Dick de Groot is weer terug op het oude, vertrouwde nest. De Ajacied traint tot het einde van dit seizoen de A2. ,,Het was niet het grootste probleem om terug te keren’’, vertelt de kwieke 69-jarige – met gevoel voor understatement – vanaf de Toekomst.

De Groot nam medio 2007 afscheid van de club die hij al bijna een halve eeuw trouw is. De geboren Amsterdammer, opgegroeid met latere Ajax-iconen als Johan Cruijff en Piet Keizer, ging dat jaar met sportief pensioen. Zo leek het. ,,Tien dagen terug vroeg Jan Olde Riekerink (Ajax’ hoofd jeugdopleiding, red.) of ik niet terug wilde komen’’, vertelt De Groot, terwijl zijn Ajacieden zich voorbereiden op een vriendschappelijk duel met Yong-Inn Football Centre.

Na het doorschuiven van Frank de Boer waren er diverse trainerswissels in de jeugdopleiding. De bijna-zeventiger is het restant van deze voetbaljaargang de vervanger van Gery Vink, die de A2 verruilde voor Jong Ajax. ,,Terugkeren was niet het grootste probleem. Vooral omdat je iedereen hier natuurlijk al kent. Je weet iedere deurknop te vinden. Alleen de sleutel van de kluis heb ik nog niet. En ik kwam toch nog twee keer per week op de Toekomst.’’

Op verzoek van Rinus Michels en Bob Haarms maakte De Groot zijn entree in de jeugdopleiding van de Amsterdamse club. Op zijn debuutseizoen bij de D’tjes volgden trainerschappen van vrijwel alle andere jeugdelftallen. De Amsterdammer ontwikkelde zich tot een vraagbaak voor zijn collega-trainers. Jeugdspelers als Sonny Silooy, Dennis Bergkamp, Bryan Roy, Michel Kreek en Ronald en Frank de Boer (,,Qua instelling was het te verwachten dat hij hoofdtrainer kon worden’’) ontwikkelden zich tot internationals. De Groot leverde daaraan als opleider een eigen, karakteristieke bijdrage. Bij zijn afscheid in 2007 werd De Groot benoemd tot Lid van Verdienste. Afgelopen maand werd hij als Ajax-lid gekozen in de Ledenraad.

,,Deze A2 is een leuke groep’’, vervolgt de ras-trainer, onderwijl een blik werpend op zijn spelers. Bij de balvaardige gasten uit Zuid-Korea zijn vijf internationals van de partij. Makkelijk wordt de testwedstrijd waarschijnlijk niet.

,,Het belangrijkste is dat je die jongens ook vertrouwen geeft. Ook wat betreft het systeem is er natuurlijk niets vreemds voor me. Je weet wat wordt gevraagd en waarop wordt getraind.’’ Als het oefenduel eenmaal is gestart, valt het fanatisme van De Groot direct op. De Ajacied coacht met beleving. Als een eigen speler geblesseerd op het kunstgras blijft liggen, voelt de trainer zich niet te groot om de pijnlijke plek met een doorweekte spons te deppen. ,,Goeie bal, Cijntje!’’, roept De Groot iets later vanuit de dug-out richting Cerilio Cijntje. Als de Koreanen de 2-0 inkoppen kent de Amsterdammer geen genade. ,,Er is geen scherpte’’, schalt het stemgeluid van De Groot verwijtend over het speelveld. ,,We staan achterin te slapen.’’

De terugkeer, in trainingspak op de Toekomst is tijdelijk en duurt tot het eind van dit seizoen. Wat De Groot daarna gaat doen is ongewis. ‘Iets’ in de begeleiding van 17- of 18-jarige voetballers (spelers die op het kruispunt staan van doorbreken of een stap lager spelen) is een mogelijkheid. De Groot ziet wel wat de toekomst brengt. Deze tweede seizoenshelft geniet hij van de toegift in zijn trainersloopbaan. De clubliefde wordt beleden via de Ledenraad. En op de Toekomst zien ze De Groot sowieso na dit seizoen wel weer terug. Met of zonder trainingspak.

Bron: Ajax.nl