Het is dus gebotst. Omdat de leiding van Ajax niet op clubicoon Johan Cruijff zat te wachten en hem slechts gedoogde. Daarom was het gedoe met al die platforms slechts camouflage. Om vooral tijd te kunnen winnen.

Inmiddels ligt de dubbele agenda van Rik van den Boog & Co op straat. Wekenlang acteerde de algemeen directeur alsof hij met de elite van de club bezig was om samen aan een betere toekomst te werken. Veelzeggend was het commentaar dat Van den Boog donderdagavond na het onderhoud met Cruijff & Co gaf aan NOS-verslaggever Jeroen Stekelenburg. Zonder met de ogen te knipperen sprak hij over ’een constructief gesprek’, om binnen enkele seconden over te schakelen naar ’jammer dat het geploft is’, toen hij erop gewezen werd dat volgens Cruijff, Bergkamp en Jonk de bom was gebarsten.

Vervolgens werd de publieke opinie gemanipuleerd met teksten als ’het totale beleid moest uit handen worden gegeven’ en ’collega’s moesten geslachtofferd moesten, wat niet past bij een warme club als Ajax’. Daar prikken we dus zo doorheen.

Als de Ajax-top de groep rond Cruijff echt serieus had genomen, dan was het nooit op een competentiestrijd uitgedraaid. Zo werd de clubleiding totaal verrast, toen de oud-spelers met het professioneel uitgewerkte rapport ’Van ongeorganiseerde naar georganiseerde chaos’ op de proppen kwamen. Vooral de uitgewerkte stellingen ’Eenvoud van de organisatie gaan boven complexiteit van de organisatie’ en ’Individu gaat voor team’, gaven feilloos de achilleshiel van het huidige technische beleid aan.

Door aan te geven, dat ’het totale beleid uit handen moest worden gegeven’, zegt Van den Boog indirect dat hij het niet eens is met het bewuste rapport. Zijn mening staat dus haaks op die van Cruijff, Jonk, Bergkamp, Van Basten, Rijkaard etc. Daarmee maakt de directeur zich belachelijk.

Was hij het wél met de Ajacieden eens geweest, dan had hij als clubleider juist zijn voordeel gepakt en was een competentiestrijd gemeden. Maar omdat hij Cruijff & Co als een probleem zag, was er nooit uitzicht op een oplossing. Zoals het ’slachtofferen van collega’s niet past bij een warme club als Ajax’ ook een gotspe is. Concreet gaat het om zes trainers, van wie er drie een aflopend contract hebben. Dat aantal ligt lager dan de zeven coaches die vorig jaar door Ajax de wacht werden aangezegd.

En als we het toch over een warme club hebben, dan kan het geen kwaad om bij verfijnde jeugdtrainers als Arnold Mühren en Simon Tahamata te polsen over hoe zij uit de club werden gebonjourd. Net als veel andere grote Ajacieden willen ze niets meer met de huidige leiding te maken hebben.

Datzelfde geldt nu ook voor Wim Jonk en Dennis Bergkamp, van wie vooral de laatste door Van den Boog & Co werd geschoffeerd. De voormalige vedette, die bij Arsenal in welke functie dan ook aan de slag kan, kreeg van de directeur voornamelijk te horen wat hij allemaal niet kon.

Hoe nu verder? De afgelopen maanden hebben de oud-Ajacieden zich massaal gegroepeerd. De verpletterende overmacht waarmee alle door de spelers naar voren geschoven kandidaten in de ledenraad werden gekozen was al een veelzeggend signaal. Daarna voegden zich steeds meer voetballers zich bij het pact, dat nu een onverbrekelijke eenheid vormt. De Ajax-top heeft een unieke kans laten lopen om deze elite te omarmen. Daarmee is een scheiding met de ziel van de club ontstaan. De huidige leiding heeft daarom niets meer bij Ajax te zoeken.

Tekst: Jaap de Groot (De Telegraaf)            Foto: Afdb ~ Oscar