Als het resultaat een gesneuvelde bril, een kapot t-shirt en een kwijtgeraakte telefoon is, dan weet je dat het een legendarisch avondje Ajax is geweest. Wat een avond was het weer tegen Dynamo Kiev.
Twee uur voor de wedstrijd was het al een compleet gekkenhuis. Waar een paar jaar geleden een entrada nog letterlijk onder de brug bij de hoofdingang plaats vond, wordt nu het hele plein voor de hoofdingang in beslag genomen door Ajacieden. Zo ver je kon kijken stonden mensen: vanaf de Ziggo Dome tot aan de meubelboulevard, het was een grote zee van Ajacieden.
De sfeer zat er goed in en we warmden heerlijk op voor de wedstrijd. Al duurt het na de entrada dan toch altijd wel weer lang voordat de wedstrijd ook echt begint. Een uur voor de wedstrijd liep de Johan Cruijff Arena al behoorlijk vol en de spanning was te voelen. Eindelijk klonk dan voor het eerst dit seizoen de heerlijke Champions League-hymne in Amsterdam. Toch altijd weer een kippenvelmomentje en het besef: ons Ajax staat (bijna) op het hoogste podium. Want na de 3-1 zege moet de Champions League-hymne toch nog zeker minimaal 3 keer gaan klinken in Amsterdam dit seizoen.
We genieten er in elk geval van zo lang het kan en Ajax hielp ons daar weer prima bij. Donny van de Beek deed zijn uiterste best om te laten zien dat hij in de basis hoort en legde al snel de 1-0 erin. Waanzin. De wedstrijd was nog maar 2 minuten onderweg en we juichten alsof ons leven ervan afhing, omhelsden iedereen om ons heen, terwijl de eerste halve liters alweer door de lucht vlogen.
Ajax zou Ajax niet zijn als het ons daarna ook weer even flink liet vloeken en tieren. En dat deed het dan ook, door tien minuten later al een knullige tegengoal weg te geven. Maar na 2 minuten van woede gingen we verder met waar we gebleven waren: onze club naar de Champions League schreeuwen. We werden beloond, nog voor rust konden we nog 2 keer juichen.
Het spel was lang niet altijd goed, maar vermakelijk was het wel. Zo genoten we van alweer de derde mooie Europese avond van dit seizoen. En dat terwijl het nog niet eens september is. Avonden als deze laten me toch weer even dromen. De Champions League-finale zullen we niet halen, maar stiekem heb ik al wel even opgezocht waar de Europa League-finale wordt gespeeld: in Baku, Azerbeidzjan. Maar goed, zover is het nog lang niet. Eerst wacht ons volgende week een mooi tripje naar Kiev.
